حقایقی درباره زبان کره ای

امروزه با کوچک‌ترین اشاره به “کره‌ی جنوبی” اکثریت مردم، به ویژه جوانان به یاد کی‌پاپ و کی‌دراما می‌افتند. با این حال از نظر علاقمندان به کشور کره و فرهنگ آن، زبان کره ای این کشور نیز به همان اندازه جذاب و گیراست.

با 82 میلیون نفر که به این زبان سخن می‌گویند، سیستم نوشتاری که به طور فوق‌العاده‌ای طراحی شده و همچنین تاریخ غنی آن، زبان کره‌ای (한국어 یا 조선말) یکی از محبوب‌ترین زبان‌های آسیایی برای افراد خارجی‌ به شمار می‌رود.

اگر درباره زبان کره‌ای کنجکاو هستید، این مقاله مخصوص شماست تا با آن بیشتر آشنا شده و برای یادگیری این زبان شیرین انگیزه بیشتری بگیرید.

• 82 میلیون نفر در جهان به زبان کره‌ ای سخن می‌گویند.

زبان کره‌ای در لیست پرگویش‌ترین زبان‌های دنیا در جایگاه بیستم قرار دارد و در مجموع حدوداً هشتاد و دو میلیون گویشور که اکثریت آنها از نژاد کره‌ای هستند را شامل می‌شود. زبان کره‌ای زبان رسمی و ملی شبه‌جزیره کره می‌باشد. در آن سوی مرزهای کره، زبان کره‌ای به عنوان یک زبان اقلیت در مناطقی از کشور چین به نام شهرستان یانبیان و چانگ بای در استان جیلین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. مهاجران کره‌ای نیز در کشورهایی مانند ترکیه، ژاپن، آمریکا، کانادا و… به این زبان سخن می‌گویند.

در روسیه و بخش‌های دیگری از آسیای مرکزی که “کوریو سارام” (고려사람، واژه‌ای که قومیت‌های کره‌ای در این مناطق برای اشاره به خود از آن استفاده می‌کنند) سکونت دارند نیز گویش خاصی از این زبان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• زبان کره‌ای گویش‌های مختلف دارد.

به واسطه طبیعت کوهستانی این کشور، در کره گویش‌های مختلفی پدید آمده است. بیشتر این گویش‌ها از روی استان‌ها نام‌گذاری شده‌اند که شامل گویش‌های زیر می‌شوند.

• هامکیونگ (함경): گویشی که مردم در مناطق شرقی کره شمالی و جیلین در چین به آن سخن می‌گویند.

• پیونگان (평안): گویشی که مردم در مناطق غربی کره شمالی از جمله پایتخت یعنی پیونگ‌یانگ و لیائونینگ در چین به آن سخن می‌گویند.

• گویش‌های مرکزی: گویش‌هایی که به استان‌هایی مانند هوانگهه (황해)، کانگوون (강원)، چونگ‌چانگ (충청)، کیانگی (경기) و شهر سئول مربوط می‌شوند.

• جولا (전라): جولا به عنوان گویش جنوب‌غربی نیز شناخته می‌شود و مردم در منطقه جولا که شامل شهر گوانگجو (광주) می‌شود به این گویش سخن می‌گویند.

• کیونگ‌سانگ (경상): گویشی که مردم شهرهای پوسان (부산)، دگو (대구) و اولسان (울산) به آن سخن می‌گویند.

• زبان جزیره ججو (제주) یک زبان جداگانه محسوب می‌شود.

  به زبان مردم جزیره ججو ججوا (제주어)، ججومَل (제주말) یا ججونمَل (제줏말) گفته می‌شود و با وجود اینکه معمولاً در دسته گویش‌های کره جنوبی قرار می‌گیرد، از اوایل دهه 2010 به عنوان یک زبان جداگانه در خانواده زبان‌های کره‌ای (شامل زبان کره‌ای، ججویی و یوکچین) در نشریات دانشگاهی به آن اشاره شده است. دلیل این موضوع این است که زبان مردم ججو با هیچ یک از گویش‌های کره‌ای قابل درک نیست، حتی جنوبی‌ترین بخش سرزمین اصلی کشور. این بدین معناست که بومی‌های مناطق دیگر مانند سئول یا پوسان معمولاً به طور کامل متوجه سخنان مردم ججو نمی‌شوند.

  جدایی جزیره ججو ازسرزمین اصلی (که با قیام ججو و جنگ کره تشدید شد) منجر به شکل‌گیری فرهنگ و زبانی متفاوت در این جزیره شده است. تعداد گویشورهای این زبان رو به کاهش بوده و امروزه تمامی گویشوران مسلط به این زبان بالای هفتاد سال سن دارند. یونسکو زبان ججو را زبانی رو به انقراض قلمداد می‌کند.

• زبان کره‌ای در کره جنوبی و شمالی تفاوت‌های بسیاری با هم دارد.

  در حالیکه زبان شاخص در هر دو کشور بر پایه گویش یکسان (سئول) می‌باشد و دیگر گویش‌ها متقابلاً قابل درک هستند، موارد بسیاری این دو مورد را از یکدیگر جدا می‌کنند.

  برخی کلمات در کره جنوبی متفاوت از کره شمالی تلفظ می‌شوند، در حالیکه برخی دیگر املای متفاوتی دارند. در برخی موارد، تلفظ و املا متفاوت بوده اما معنای کلمات یکسان است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

1. عبارت “ممنونم” در کره جنوبی به شکل 고마워 نوشته شده و به صورت “کوماوا” تلفظ می‌شود، در حالیکه در کره شمالی آن را به شکل 고마와 نوشته و به صورت “کوماوَ” تلفظ می‌کنند.

2. “شکوفه گیلاس” در کره شمالی به شکل 벗꽃 و در کره جنوبی به شکل 벚꽃 نوشته می‌شود، با این حال در هر دو کشور به صورت “بادگُد” خوانده می‌شود.

3. کلمه “زن” در کره شمالی “نیوجا” (녀자) و در کره جنوبی “یوجا” (여자) می‌باشد.

   به علاوه، در دستور زبان و نقطه‌گذاری نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. همچنین در کره شمالی بیشتر از واژگان سنتی و بومی به جای وام‌واژه‌ها استفاده می‌شود.

• در مجموع چهار دوره در تاریخ زبان کره‌ای وجود دارد.

  به دلیل پژوهش محدود در زمینه زبان کره‌ای، اطلاعات زیادی درباره خاستگاه این زبان در دست نیست. با این حال باور بر این است که از زبان کره‌ای باستان سرچشمه گرفته است. تاریخ زبان کره‌ای به چهار دوره تقسیم می‌شود:

• کره‌ای باستان (고대 한국어): آغاز این دوره نامعلوم است اما در سال 1918، در حوالی سقوط شیلای متحد (통일신라) به پایان رسیده است. در این دوره مردم کره از زبان چینی کلاسیک و “ایدو” (이두) که نوشتار قدیمی زبان کره‌ای بر پایه هجای چینی‌ست استفاده می‌کردند. تنها آثار ادبی باقی مانده از این دوره اشعاری به زبان محلی هستند که “هیانگا” (향가) نام دارند.

• کره‌ای میانه (중세 한국어) (918-1600): این دوره شامل گوریو (고려) و چوسان (조선) شده و به دلیل ابداع الفبای کره‌ای “هانگل” (한글) توسط شاه سجونگ (세종대왕) به عنوان دوره طلایی زبان کره‌ای شناخته می‌شود.

• کره‌ای مدرن اولیه (근세 한국어) (از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم): این دوره مطابق با اواخر دوره چوسان می‌باشد.

• کره‌ای مدرن (근현대 한국어) (از آغاز قرن بیستم): پس از جنگ دو کره، تفاوت‌های تلفظ، صرف افعال و واژگان در بین دو کشور پدید آمد.

• کره‌ای‌ها در گذشته از حروف چینی برای نوشتار استفاده می‌کردند.

  وقتی سخن از زبان کره‌ای در میان باشد، نمی‌توان تاثیر کشور همسایه یعنی چین را نادیده گرفت.

  از قرن چهار یا حتی پیش‌تر از آن مردم در کره باستان از چینی کلاسیک استفاده می‌کردند. کره‌ای‌ها (نجیب‌زادگانی که نوشتن بلد بودند) برای نوشتن از حروف چینی معروف به “هانجا” (한자) استفاده می‌کردند. به صورت دقیق‌تر، هانجا مربوط به حروف کره‌ای است که از زبان چینی قرض گرفته شده و در کره‌ای ادغام شده‌اند. نوشتارهای آواشناختی مختلفی بر پایه هانجا پدید آمدند که شامل “کوگیال” (구결)، “ایدو” (이두) و “هینگ‌چل” (향찰) می‌شوند.

  با جایگزین شدن هانگل به عنوان الفبای متون رسمی و تحقیقاتی، هانجا به مدت تقریباً هزار سال مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، امروزه همچنان برخی از مدارس کلاس‌های هانجا برگزار می‌کنند، چرا که باور دارند یادگیری هانجا در بهبود مهارت‌های زبان کره‌ای موثر است.

• اختراع هانگل، الفبای کره‌ای

  تا قرن پانزدهم، به دلیل دشواری هانجا، تنها نجیب‌زادگان و نخبگان قادر به استفاده از آن در متون بودند و تسلط به هانجا برای افراد غیراشرافی بسیار دشوار بود. اینجاست که سخن از شاه سجونگ کبیر به میان می‌آید. برای ترویج سوادآموزی در بین مردم عادی، وی به دانشمندان دستور اختراع الفبای کره‌ای را داده و یا آنکه خود آن را اختراع کرده است. نقش شاه سجونگ در این بین به طور کامل واضح و آشکار نیست، اما باور بر این است که شاه سجونگ باعث رواج و انتشار الفبای هانگل شده است.

  “هانگل” (한글) یا “چوسانگل” (조선글) در کره شمالی، شامل 10 حروف مصوت و 14 حروف صامت می‌باشد که در مجموع 24 حرف پایه رو تشکیل می‌دهند.

• نهم اکتبر، روز بزرگداشت الفبای کره‌ای.

  احتمالاً کره تنها کشوری‌ست که ظهور الفبایش را جشن می‌گیرد. گفته می‌شود هانگل در 25امین سال حکومت شاه سجونگ، بین سال‌های 1443 تا 1444، اختراع شده است.

• هانگل در گذشته به صورت متفاوتی نوشته می‌شد.

  همانند چینی، ژاپنی و سایر زبان‌های آسیای شرقی، هانگل نیز در گذشته در ستون‌هایی عمودی، از بالا به پایین و راست به چپ نوشته می‌شده است. امروزه نیز گاهی برای اهداف تزئینی و سبک‌گرایانه از این نوع نوشتار استفاده می‌شود.

• کره‌ای، زبانی مجزاست.

  یکی از جذابیت‌های زبان کره‌ای برای محققان و زبانشناسان طبقه‌بندی آن است. به مدت چندین سال زبان کره‌ای در دسته زبان‌های آلتایی قرار می‌گرفت، بدین معنی که به زبان‌های ترکی، مغول و تونگوزی مربوط می‌شود. در گذشته، این گروه زبان‌های اورالی را نیز در برمی‌گرفت، یعنی زبان کره‌ای به زبان‌هایی مانند مجاری و فینی مرتبط است. زبان کره‌ای همچنین به گروه زبان‌های ژاپنی نیز نسبت داده ‌شده است.

  اما امروزه این ادعا بی‌اعتبار محسوب می‌شود و بسیاری از زبانشناسان زبان کره‌ای را یک زبان مجزا و جدا می‌دانند، زیرا این زبان هیچ ارتباط مشخصی با سایر زبان‌های زنده دنیا ندارد. در نتیجه، زبان کره‌ای به همراه زبان ججو در گروه زبان‌های کره‌ای قرار می‌گیرد.

       كتاب داستان کره ای

• با این وجود، شباهت‌هایی با سایر زبان‌ها دارد.

  نمی‌توان شباهت‌هایی که زبان کره‌ای با زبان مردم کشورهای همسایه، یعنی چین و ژاپن دارد را انکار کرد.

  به مدت چندین قرن، کشور چین از تجارت گرفته تا مذهب، غذا و زبان، کشور کره را تحت تاثیر قرار داده است. حدود 50 الی 60 درصد از واژگان کره‌ای ریشه‌ی چینی دارند.

  بین زبان ژاپنی و کره‌ای ویژگی‌های مشترکی در زمینه واژگان و همچنین دستور نگارش وجود دارد (مانند ساختار فاعل-مفعول-فعل). معمولاً گفته می‌شود با فراگیری یکی از این زبان‌ها فرایند یادگیری دیگری راحت‌تر می‌شود.

• هانگل به عنوان بهترین الفبا در کل جهان شناخته می‌شود.

  هانگل یکی از اصولی‌ترین، مستدل‌ترین و خوش‌ساخت‌ترین الفباهای دنیا به شمار می‌رود. با وجود اینکه جزو جدیدترین الفباهاست، به دلیل سیستم بی‌نقص آواشناختی، توانسته علاقه زبانشناسان را به خود جلب کند.

• در کره دو نوع سیستم شمارش وجود دارد.

• در کشور کره دو سیستم برای شمارش اعداد وجود دارد، یکی اعداد کره‌ای و دیگری اعداد چینی-کره‌ای. تفاوت این دو در چیست؟

  اعداد کره‌ای تنها تا عدد 99 را شامل می‌شوند و برای بیان سن، شمارش اشیا، ساعت (هنگام بیان زمان) به کار می‌روند. از سوی دیگر اعداد چینی-کره‌ای اعداد بیشتر از 99 را نیز شامل شده و برای بیان فاصله، تاریخ و دقیقه (هنگام بیان زمان) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• زبانی جمع‌گرایانه برای جامعه‌ای جمع‌گرا.

  مانند بسیاری از کشورهای آسیای شرقی، کره نیز کشوری جمع‌گراست. از آنجایی که فرهنگ این کشور به شدت تحت تاثیر آموزه‌های کنفوسیوس، فیلسوف چینی بوده است، بسیاری از مردم معتقدند که مصلحت یک گروه مقدم بر خواسته‌های فردی‌ست.

  به همین علت است که در موقعیت‌های بسیاری که افراد خارجی با زبانی متفاوت از ضمیر “من” یا “مال من” استفاده می‌کنند، مردم کره به منظور نشان دادن صمیمیت و به اشتراک گذاشتن چیزی “مال ما” (우리) را به کار می‌برند.

• وام‌واژه‌های بسیاری در زبان کره‌ای وجود دارند.

  یکی از ویژگی‌هایی که یادگیری زبان کره‌ای را آسان می‌کند وجود تعداد بسیاری وام‌واژه است. وام‌واژه‌ها کلماتی هستند که از زبانی دیگر وام گرفته شده و معنای یکسانی با زبان مبدا دارند. همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، تعداد زیادی از واژگان کره‌ای ریشه در زبان چینی دارند و این موضوع یادگیری این زبان را برای چینی‌ها ساده‌تر می‌کند. البته وام‌واژه‌ها تنها به واژگان چینی محدود نمی‌شوند، بلکه لغاتی از زبان‌های ژاپنی، انگلیسی و حتی آلمانی در بین واژگان کره‌ای یافت می‌شوند.

• Cake – 케이크

• Dessert – 디저트

• Cup – 컵

• Camera – 카메라

• Bus – 버스

• صنعت سرگرمی کره مردم را به یادگیری زبان کره‌ای ترغیب می‌کند.

  با توجه ویژه‌ای که در چند سال اخیر به سمت کی‌پاپ، کی‌دراما، غذاهای کره‌ای و در کل فرهنگ کره‌ای روانه شده است، شاهد افزایش چشمگیر علاقمندان به زبان کره‌ای هستیم و البته هیچ نشانه‌ای از کاهش این علاقمندی دیده نمی‌شود.

  در سال 2021، پس از پخش سریال “بازی مرکب” از نتفلیکس، برنامه یادگیری زبان دولینگو از رشد 76 درصدی زبان‌آموزان کره‌ای در بریتانیا خبر داد. دو هفته پس از پخش سریال، افزایش 40 درصدی در زبان‌آموزان کره‌ای در آمریکا مشاهده شد.

  با افزایش محبوبیت صنعت سرگرمی کشور کره، انتظار می‌رود در سال‌های آینده افراد بیشتری برای یادگیری این زبان اقدام کنند.

امیدواریم این مقاله برای ادامه مسیر یادگیری زبان کره‌ای مفید واقع شده و برای دوستانی که هنوز یادگیری آن را آغاز نکرده‌اند انگیزه کافی را ایجاد کرده باشد.

شروع یادگیری زبان کره ای…

منبع:
Learnlanguagesfromhome