جونجو ؛ شهر بی بیم پب

بسیاری از کسانی که به کره‌ی جنوبی سفر می‌کنند بیشتر وقت خود را در شهرهای شناخته‌شده‌ای مانند سئول، بوسان، ججو و… می‌گذرانند، با این وجود مناطق دیدنی کشور کره جنوبی تنها به این شهرها خلاصه نمی‌شود. در این مقاله قصد داریم شما را با یکی از شهرهای کره که ممکن است نامش در بین ایرانیان زیاد به گوش نرسد آشنا کنیم و ان شهری نیست جز جونجو .

شهر جونجو (전주) با جمعیت ۶۲۳٫۲۹۸ نفر در استان “جولابوک” (전라북도) واقع شده‌ است. اگر می‌خواهید فرهنگ و تاریخ کره‌ای را با تمام وجودتان حس کنید نگاهی به شهر جونجو بندازید. شهر کوچکی که بافت قدیمی خود را حفظ کرده و خبری از ساختمان‌های مرتفع در آن نیست. جونجو 57 قرن پیش از میلاد مسیح به عنوان یک بازار محلی افتتاح شد و امروزه به عنوان یک میراث جهانی یونسکو شناخته می‌شود.

علاوه بر تاریخ بلندی که در جونجو دیده می‌شود کره‌ای‌ها جمله‌ای دارند که می‌گویند «دست کم یک بار در جونجو غذا بخور.»، از این رو می‌توان فهمید جونجو یکی از بهترین مناطق کره برای شکم گردی است.

جونجو از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در کره‌ جنوبی برای مسافران بوده و دلیل آن هم واضح است: معماری تاریخی در کنار غذاهای محلی هیجان‌‌انگیز، آن را به یکی از مقاصد محبوب سفر تبدیل کرده است. ناگفته نماند در سال ۲۰۱۲ به عنوان شهر بهترین خوراکی‌ها در لیست یونسکو قرار گرفت. جونجو علیرغم تمام جاذبه‌های خاص خودش، هنوز برای مسافران خارجی آن قدرها شناخته شده نیست.

این شهر همچنین به عنوان محل شهدای کاتولیک رومی در دوران سلسله چوسان (조선) در همان نقطه ای که شهدا جان خود را از دست دادند، شناخته می شود.

تاریخ جونجو

شهر جونجو نقشی کلیدی در تاریخ طولانی کره داشته است. این شهر زمانی پایتخت پادشاهی بکجه جدید (후백제) بود که توسط گیون هوان (견훤) در دهه 900 تأسیس شد. این شهر به عنوان پایتخت معنوی سلسله چوسان در نظر گرفته می‌شد زیرا خانواده سلطنتی از آنجا بودند. در سلسله چوسان، جونجو به همراه جزیره ججو، که مرکز اداری محسوب می‌شد، بر منطقه “جولا” (전라도) حکومت می‌کرد. به همین دلیل است که این شهر را “زمین بیش از 1000 سال تاریخ” می‌نامند.
جونجو محل تولد بنیان‌گذار سلسله چوسان است . قصر”گیانگ گیجان” (경기전) که چند سال بعد از مرگ اولین پادشاه چوسان یی سانگ که (이성계) بنا شده بود، با پرتره‌ها و مجسمه‌های او تزئین شده است. البته در سال 1614 این قصر بازسازی شد.
مردم برای اولین بار بیش از ده هزار سال پیش در منطقه جونجو ساکن شدند. در ابتدا مردم در اطراف دامنه کوه زندگی می‌کردند. سپس، در پادشاهی “شیلا” (신라)، مردم به سرزمین هموار اطراف کوه نقل مکان کردند. مردم جونجو شروع به ساختن دیوار دفاعی شهر کردند و روستاهای زیادی به طور طبیعی در اطراف شهر شکل گرفتند. این روستاها سرآغاز روستای “هانوک” فعلی (전주한옥마을) بودند. پس از تخریب دیوار شهر جونجو در دوره امپراتوری کره، منطقه مسکونی درون دیوار شروع به گسترش در سراسر مناطق “پونگنام-دونگ” و “گیو-دونگ” به رهبری یانگبان (양반) کرد. این روستا به یکی از محبوب ترین جاذبه‌های گردشگری جونجو تبدیل شده است.

خاستگاه بی‌ بیم‌ پب

“بی‌بیم‌پب” (비빔밥)، برنج هم‌زده‌ای که با سبزیجات تهیه می‌شود، از محبوب‌ترین غذاهای کره‌ای است. با آن که می‌توان به روش‌های بسیار متنوعی آن را طبخ کرد، اما خاستگاه و بهترین محل برای خوردن آن، جونجو است. کره‌ای‌ها مثَل معروفی دارند که می‌گوید «غذا در جونجو خوشمزه‌تر می‌شود.» رستوران‌های محلی، بی‌بیم‌بَپ را با ژله‌ی جوانه‌ی لوبیای مانگ برایتان سرو می‌کنند.

مکان‌های گردشگری

دهکده هانوک جونجو روستایی در شهر جونجو است و با محله‌های پونگنام-دونگ و گیو-دونگ همپوشانی دارد. این دهکده دارای بیش از 800 خانه سنتی کره‌ای به نام هانوک است. این دهکده در میان کره‌ای‌ها و گردشگران به دلیل ساختمان‌های سنتی‌اش که به شدت با شهر مدرن اطراف آن در تضاد است محبوبیت خاصی دارد. تعداد بازدیدکنندگان از دهکده جونجو هانوک از دهه 2000 به شدت افزایش یافته است. تعداد بازدیدکنندگان از سال 2007 تا 2014 بیش از دو برابر شده و از 3.17 میلیون به 7.89 میلیون نفر رسیده است.

یکی از مکان‌های دیدنی شهر جونجو پارک “دوکجین” (덕진공원) می‌باشد. این پارک با برکه‌ای پر از گل‌های نیلوفر آبی که از اواخر بهار تا اواسط تابستان منظره‌ای بسیار زیبایی ایجاد می‌کنند، یکی از جاذبه‌های اصلی شهر جونجو بوده و گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. گفته می‌شود قدمت این برکه طبیعی به دوران سلسله “گوریو” (고려) بازمی‌گردد.

دو جاذبه‌ی گردشگری خیلی مهم در جونجو تاریخ پرمخاطره‌ی مسیحیت در کره را تعیین می‌کنند: کلیسای کاتولیک “جاندونگ” (전동성당) و کوهستان شهدا. این کلیسا ساختمانی است با آجرهای قرمز، که روی مکانی ساخته شده که کاتولیک‌های کره حدود صد سال قبل قتل عام شدند و کوهستان شهدا جایی است که آنجا دفن شده‌اند؛ دامنه‌ی کوهی با سیزده صلیب روی آن. در عین ارزش تاریخی‌اش، این تپه برای پیاده‌رو‌ها و پرسه‌زن‌ها جای خوبی است، چراکه مردم محلی معتقدند که منظره‌ی قله‌ی این تپه بهترین منظره‌ی شهر است.

جونجو در مرکز یک جلگه‌ی بسیار حاصلخیز قرار دارد؛ در حقیقت این مکان که از روی نقشه‌های جنگی استراتژیک انتخاب شده، حتی اکنون نیز فایده‌های خودش را دارد. از لحاظ گردش‌ها در دل طبیعت و مکانی برای استراحت، هیچ جا بهتر از جونجو نیست. “نِجانگسان” (내장산)، با مناظر بی نظیر پاییزی‌اش و “مایسان” (마이산)، با صخره‌‌های عجیبش به شکل گوش‌های یک اسب قله‌های نزدیک این شهر هستند. با سیستم حمل و نقل بسیار عالی، جونجو بهترین مکان برای گشتن در چشم‌‌اندازهای کره جنوبی است.

مایسان

نجانگسان

دهکده‌ی دیوارنگاره‌های جامان (자만벽화마을) ابتدا کلبه‌ی کوچکی در دامنه‌ی تپه بود که بعد از جنگ کره گسترش پیدا کرد. هنرمندها به جای این که بنشینند و منتظر خرابی آن باشند، دست به کار شدند و دیوار خانه‌ها را با نقاشی‌های مختلف رنگ کردند و روح تازه‌ای به آن دادند. بعضی از هنرمندان تصمیم گرفته‌اند با باز کردن گالری‌ها و بوتیک‌ها نامی برای خود کسب کنند. شما می‌توانید از تراس کافه‌های هنری که نزدیک گالری‌های جامان هستند، تا جاهای هیپستر پسند در بازار “نامبو” قدیم (남부시장) و همینطور مکان‌های روشنی که پر از کتاب هستند، کافه‌ی موردعلاقه‌تان را در هانوک‌‌های نوساز انتخاب کنید.

عصرهای جونجو آرام و سرزنده هستند، اما نه با نوشیدنی‌ و کارائوکه. از معمولی‌ترین آداب و رسوم مردم محلی این است که مردم با هر سن و سالی دور هم جمع می‌شوند و با قوری‌های مسی “مَکگلی” (막걸리) نوشیدنی سنتی کره‌ای که از برنج صاف نشده درست می‌شود، می‌نوشند و جشن می‌گیرند. نکته مثبت اینجاست که باهر قوری‌ای که سفارش می‌دهید، یک پرس غذای مجانی سر میزتان می‌آورند.

افسانه روباه نه دم

غذای خیابانی به غذای ارزان قیمتی گفته می‌شود که توسط دستفروش‌ها در خیابان به فروش می‌رسند و معمولاً شامل غذاهای محلی کشورها هستند. حال، جونجو به بی‌بیم‌بَپ‌های خوشمزه‌اش راضی نیست و غذاهای خیابانی در کوچه پس‌کوچه‌های این شهر به سرعت مانند دهکده‌ی هانوکی پرطرفدار شده‌انده؛ به خصوص برای دانشجوها یا مسافرانی که می‌خواهند کم خرج کنند. وعده‌های کلاسیکی در انتظار شماست، مثل کیک گندمی تابه‌ای به اسم “هتوک” (호떡) یا میان‌وعده‌های معمولی مثل ماهی مرکب سرخ شده. انتخاب‌های شما در صحنه‌ی غذاهای خیابانی جونجو بی‌شمار خواهند بود. هم چنین جمعه و شنبه شب‌ها می‌توانید تا دیروقت در بازار شبانه‌ی این غذاها پرسه بزنید.

هانجی سنتی (한지) که کاغذ کره‌ای می‌باشد با تکنیک‌های خاص در مرکز سنتی هانجی تولید و تکثیر می‌شود. هانجی اصیل در شهر جونجو ساخته شده و 80 درصد تولیدات به ژاپن صادر می‌شود و بقیه در کره به فروش می‌رسد. بازدیدکنندگان می‌توانند در برنامه‌های مختلف کاغذسازی شرکت کنند که شامل طراحی الگوهای کاغذ می‌باشد.

اگر مقاله را تا انتها خواندید مطمینا این شهر را به لیست سفر خود اضافه کرده اید . امیدواریم از مقاله لذت برده و روزی فرصت بازدید  از جاذبه های شهر جونجو را داشته باشید .

https://en.wikipedia.org