تاریخچه ورزش در کره

در قرن حاضر، کره جنوبی نقش فعالی در عرصه ورزش در کره در سطح جهانی داشته‌ و روحیه جنگجویانه‌ی مردم خود را حتی در شرایط دشوار به نمایش گذاشته است. به علاوه، میزبانی کشور کره جنوبی از رقابت‌های موفق بین‌المللی، علاقه کره‌ای‌ها را به این عرصه افزایش داده است. این کشور تصمیم دارد تا محیطی ورزش دوستانه ایجاد کرده و تبدیل به کشوری شود که تمامی مردم آن می‌توانند از ورزش کردن لذت ببرند.

سون کی جونگ (손기정)، اولین مدال‌آور طلای کره

از روزگاران کهن، کره‌ای‌ها فرهنگ ورزش را از طریق هنرهای رزمی پرورش داده‌اند. به عنوان مثال، مناسک و آیین‌های کره‌‌ی باستان شامل فعالیت‌های فیزیکی می‌شد که ترکیبی از رقص و آواز بودند. همچنین کره‌ای‌ها در آن دوران از از فعالیت‌های مربوط به هنرهای رزمی، از جمله تیراندازی، اسب‌سواری، “ته کیان” (태껸)، “شیرْم” یا همان کُشتی کره‌ای (씨름)، “سوبک” (수박) و “چجان نوری” (차전놀이) لذت می‌بردند. مردم این کشور از طریق بازی‌های سنتی نیز قدرت بدنی خود را افزایش می‌دادند.

در اواخر قرن نوزدهم، زمانی که سلسله چوسان (조선) شروع به برقراری ارتباط با دنیای بیرون کرد، ورزش‌های مدرن مرسوم شدند. این موضوع فرصتی بود برای امپراطوی کشور کره تا نظام و قوانینی مربوط به ورزش‌های مدرن برقرار کند و قدرت ذهن و بدن مردم را بهبود بخشد، برای مثال در این دوران درس ورزش به برنامه مدارس اضافه شد.

تصویری از بازی “چجان نوری”

تربیت بدنی به عنوان ابزاری برای بازیابی استقلال از حکومت استعماری ژاپن نیز مورد استفاده قرار گرفت. در آن دوران به دلیل شرایط استعماری، کره‌ای‌ها تنها مجاز به انجام فعالیت‌های محدود ورزشی بودند. با این وجود، جنبش اول مارس (삼일 운동) میل و اشتیاق مردم را  برای استقلال ملی برانگیخت و بدین طریق به فعالیت‌های ورزشی قوت بخشید. در نتیجه، شورای ورزش چوسان (که نام آن بعدها به شورای ورزش کره تغییر یافت) در 13ام جولای سال 1920 تاسیس و میزبان مسابقات مختلفی از جمله اولین مسابقه بیسبال شد. با رواج رویدادهای مختلف ورزشی و ظهور ورزشکاران حرفه‌ای، علاقه عمومی به ورزش رو به افزایش گذاشت.

همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، ورزشِ کره نقش مهمی در عرصه بین‌المللی داشته است. کره جنوبی دو مدال برنز در مسابقات المپیک لندن در سال 1948 به دست آورده و یانگ جونگ مو (양정모) در کشتی نوع سبک‌وزن المیپیک تابستانی 1976 در مونترال مدال طلا کسب کرد. از المپیک تابستانی آتن در سال 2004، با قرار گرفتن در بین ده رتبه برتر به صورت چهار بارِ متوالی، کشور کره جنوبی عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود به نمایش گذاشته است.

با موفقیت در میزبانی بازی‌های آسیایی در سال 1986 و همچنین المپیک تابستانی سال 1988، کشور کره جنوبی به عنوان میزبانی برای رقابت‌های بین‌المللی شناخته می‌شود. همچنین با میزبانی مشترک کره جنوبی (به همراه ژاپن) در جام جهانی فیفا 2002 و سپس المپیک زمستانی پیونگ چانگ 2018، این کشور بیش از پیش پیشرفت خود را به عنوان کشوری ورزشی به نمایش گذاشت.

بهبود عملکرد ورزشکاران کره‌ای به همراه برگزاری رویدادهای ورزشی بین‌المللی در کشور کره جنوبی علاقه و اشتیاق عموم مردم را افزایش داده و از طرفی محیط‌های ورزشی این کشور را بهبود بخشیده است.

سون هونگ مین (손흥민) بازیکن خط جلو در تاتنهام هاتسپر که در لیگ برتر انگلستان رقابت می‌کند.

ریو هیون جین (류현진) بازیکن حرفه‌ای بیسبال که به عنوان پرتاب‌کننده‌ی تورنتو بلو جیز در لیگ برتر بیسبال آمریکا رقابت می‌کند.

زیرساخت‌های ترویج ورزش

کره جنوبی زیربنای وسیعی برای ورزش‌های رقابتی و ورزش‌های همگانی دارد. فوتبال یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها در کره است. لیگ فوتبال حرفه‌ای کره یا همان کی لیگ تنها لیگ کاملاً حرفه‌ای فوتبال کره جنوبی است و 12 تیم منطقه‌ای هر ساله از ماه مارس تا نوامبر در آن به رقابت می‌پزدازند. تیم ملی فوتبال کشور کره جنوبی از چنان حمایتی از جانب مردم برخوردار است که هوادارن آن نامِ “شیطان قرمز” (붉은 악마) را به طور رسمی برای خود به ثبت رسانده‌اند. تعدادی از بازیکن‌های کره‌ای توانسته‌اند در سطح جهانی به شهرت برسند، مانند پارک جی سونگ (박지성)، سون هونگ مین (손흥민) و کی سونگ یونگ (기성용).

محبوبیت بیسبال در کشور کره جنوبی کمتر از فوتبال نبوده و ده تیم در لیگ بیسبال این کشور (KBO) رقابت می‌کنند. در سال 2019، حدود 7.5 میلیون نفر برای تماشای بازی‌های حرفه‌ای بیسبال در استادیوم‌ها حاضر شدند. برخی بازیکن‌های کره‌ای از جمله ریو هیون جین (류현진)، چو شین سو (추신수) و کیم کوانگ هیون (김광현) توانسته‌اند به لیگ‌های برتر بیسبال راه یابند.

در چند سال اخیر، تعداد باشگاه‌های ماراتن به طور قابل ملاحظه‌ای رو به افزایش گذاشته است. در فصل بهار و پاییز رقابت‌های ماراتن در آخر هفته در سراسر کشور برگزار می‌شود. یک مسابقه ماراتن برای افراد تازه‌کار هزاران و حتی ده‌هاهزار علاقمند را جذب می‌کند. بیش از 20 هزار نفر، حرفه‌ای و تازه‌کار، در رویدادهای مربوط به دوی ماراتن شرکت می‌کنند.

ماراتن چون چان (춘천마라톤) که هر اکتبر در چون چانِ استان کانگ وون برگزار می‌شود

به عنوان کشوری کوهستانی، کره جنوبی محیطی ایده‌آل برای کوهنوردی را در اختیار دوستداران این فعالیت قرار می‌دهد. در اطراف شهرهای بزرگ کوه‌های بسیاری وجود دارد و همین امر به شهرنشین‌ها فرصت این را می‌دهد که از کوهنوردی نهایت لذت را ببرند. این کشور مکان‌هایی برای صخره نوری نیز داراست.

در سال‌های اخیر، مسیرهای پرفراز و نشیب جزیره ججو (제주올레길) به مقصد موردعلاقه‌ی کوهنوردان تبدیل شده است. با رونق کوهنوردی، دولت‌های محلی برای ساختن مسیرهای مناسب و خوش منظره با یکدیگر به رقابت پرداخته‌اند. امروزه دوچرخه‌سواری نیز به عنوان ورزشی سازگار با محیط‌زیست در مرکز توجه قراره گرفته و در نتیجه‌ی آن، بر تعداد باشگاه‌های دوچرخه‌سواری افزوده شده است. شبکه عظیمی از مسیرهای دوچرخه‌سواری در سراسر کشور کره جنوبی راه‌اندازی شده است و مردم می‌توانند از دوچرخه‌سواری در طول رودخانه‌های اصلی کشور از جمله رود هان (한강)، ناک دونگ (낙동강)، گوم کانگ (금강) و یونگ سان (영산강) لذت ببرند.

پیش زمینه احیای ورزش‌های همگانی در کره جنوبی صرفاً با رشد اقتصادی سریع، بهبود شرایط زندگی و افزایش اوقات فراغت مهیا نشده است. بخش عظیم آن به دلیل رو آوردن مردمِ صرفاً تماشاگر به مشارکت در فعالیت‌های مختلف ورزشی می‌باشد که پس از برگزاری المپیک تابستانه 1988 سئول مشاهده می‌شود.

اقامت کره جنوبی بیشتر بخوانید

تبدیل شدن به کشوری قدرتمند در حوزه ورزش

قدرت یافتن کره جنوبی در زمینه ورزش، به مشارکت فیزیکی مردم در فعالیت‌های ورزشی و سرمایه‌گذاری هدفمند وابسته است. این کشور استعداد کودکان در ورزش‌های مختلف را کشف کرده، با قواعد علمی آن را پرورش می‌دهد و با فراهم کردن شرایط حضور در مسابقات به کسب تجربه آنان کمک می‌کند. به علاوه، ورزشکارانی که در المپیک یا مسابقات جهانی ورزشی حضور می‌یابند در مراکز حرفه‌ای به طور فشرده آموزش می‌بینند. متخصصان در رشته‌های مختلف از جمله روانشناسی و فیزیولوژی به ورزشکاران برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن یاری می‌رسانند. انجمن علم ورزشی کره (KISS) پیشبرد تربیت طبیعی ورزشکاران را در دست گرفته است. این انجمن که سابقاً مرکز تحقیقاتی علم ورزش نام داشت، پس از تاسیس با ترکیب کردن علم و تکنولوژی سعی در ایجاد برنامه‌های نوین تربیت ورزشکار دارد. در چندین دهه اخیر، تعداد زیادی مراکز ورزشی در کشور کره جنوبی ساخته شده است که از جمله آنان می‌توان به مرکز آموزشی ملی کره (태릉선수촌) در سئول اشاره کرد.

تکواندوکاران در یکی از مراکز ورزشی کره جنوبی

میزبانی مسابقات جهانی

با آزادی کشور کره از استعمار ژاپن، کره‌ای‌ها دستاوردهای چشمگیری در ورزش کسب کردند که میزبانی باشکوه آنها از پنج رویداد مهم ورزشی بی‌شک چشمگیرترین آنهاست. با میزبانی از المپیک تابستانی، المپیک زمستانی، جام جهانی فیفا، مسابقات جهانی دو و میدانی و شنا کره جنوبی در لیست ده کشور برتر ورزشی قرار می‌گیرد.

خواستگاری تجاری؛وبتون یا سریال بیشتر بخوانید

المپیک تابستانی 1988

در سال 1988، المپیک تابستانی در سئول، پایتخت کشور کره جنوبی برگزار شد و رکورد ورزشکاران حاضر در المپیک‌های پیشین را با 13 هزار و 304 ورزشکار از 160 کشور، شکست. با شعار “هماهنگی و پیشرفت” کمیته مسئول اهدافی را برای برگزاری این رویداد در نظر گرفت: مشارکت حداکثری ورزشکاران، هماهنگی جهانی، بهترین نتایج، امنیت و صرفه‌جویی در مخارج. کره جنوبی به 16امین میزبان المپیک تابستانی (دومین کشور آسیایی) تبدیل شد. این رقابت‌ها در 23 رشته رسمی و 2 رشته نمایشی برگزار شد. کشور کره جنوبی در نهایت با 12 مدال طلا، 10 مدال نقره و 11 مدال برنز موفق به کسب رتبه چهارم در این المپیک شد.

تصویری از المپیک تابستانی 1988 در سئول

جام جهانی فیفا 2002

جام جهانی فیفا در سال 2002 اولین رویداد این جام بود که میزبانی آن به دو کشور واگذار شد، کره جنوبی و ژاپن. همچنین به عنوان اولین مسابقات جام جهانی که خارج از قاره اروپا و آمریکا برگزار شده است از آن یاد می‌شود. این رویداد نتایج غیرقابل‌پیش‌بینی با خود به همراه داشت. کره جنوبی  با موفقیت‌ چشمگیر تیم خود و صعود به مرحله نیمه نهایی جهانیان را شگفت‌زده کرد. از طرفی تشویق‌های پرشور هواداران تیم ملی کره جنوبی با تی‌شرت‌های قرمز رنگ مخصوص خود، ابعاد جدیدی از این کشور را برای جهانیان به نمایش گذاشت. در طول مسابقه تیم ملی کره جنوبی با آلمان، بالغ بر 6.5 میلیون نفر در خیابان‌های این کشور به تشویق تیم ملی کره پرداختند.

تجمع هواداران تیم ملی کره

مسابقات جهانی دو و میدانی سال 2011

سیزدهمین مسابقات جهانی دو و میدانی در شهر دگو (대구)، سومین شهر بزرگ کره جنوبی، از 27ام ماه آگوست تا 4ام ماه سپتامبر برگزار شد. استادیوم دگو (대구스타디움)، واقع در شهر دگو با تلفیقی از تکنولوژی مدرن و تاریخ این کشور، علاوه بر مسابقات دو و میدانی میزبان بسیاری از رویدادهای مهم ورزشی، از جمله جام جهانی 2002 بوده است.

ورزشکاران در حال رقابت در دوی 3000 متر بامانع در استادیوم دگو

مسابقات یونیورسیاد 2015 (Universiade)

یونیورساید تابستانی سال 2015 در گوانگجوی (광주) کره جنوبی از 3ام تا 14ام ماه جولای برگزار شد. در کنار مسابقات سال 1997 و 2003، این سومین میزبانی این کشور در مسابقات یونیورساید بود. در مجموع 17 هزار و 36 ورزشکار از 143 کشور در این مسابقات حضور پیدا کرده و در 21 رشته ورزشی به رقابت پرداختند.

المپیک زمستانی پیونگ چانگ 2018

این مسابقات از 9ام فوریه سال 2018 تا 25ام این ماه ادامه یافت و موفق به کسب رکوردهایی در ورزش‌های زمستانی شد. 2 هزار و 920 ورزشکار از 92 کشور در این مسابقات بین‌المللی شرکت کردند که بیشترین تعداد تا به آن روز محسوب می‌شد. در بین این 92 کشور، نیجریه، اریترا، مالزی، سنگاپور، اکوادور و کوزوو نخستین تجربه حضور در المپیک زمستانی را به ثبت رساندند. کیفیت عالی یخ در نهایت منجر به سه رکورد جهانی و 25 رکورد المپیک شد. در این المپیک 1.80 میلیون بلیط فروخته شد که عدد بسیار بالایی به حساب می‌آید.

المپیک پیونگ چانگ “نخستین”های بسیاری را به ثمر رساند: نخستین تکنولوژی 5G، واقعیت مجازی، پخش مسابقات با سرعتی بالا و خودروهای خودران. به گزارش سی ان ان المپیک پیونگ چانگ در زمینه تکنولوژی پیشرفته‌ترین بوده است. کره جنوبی با عملکرد بی‌نظیر خود در صورت بخشیدن به ارزش‌های مسابقات المپیک، این رویداد را به عنوان میراثی از صلح جهانی در ذهن و یاد جهانیان تثبیت کرده است. باید به این موضوع به طور ویژه اشاره کرد که کره شمالی بیشترین تعداد شرکت‌کنندگان خود را برای این المپیک اعزام کرد: 22 ورزشکار، گروه تشویق‌کننده با 229 عضو و 27 مقام ارشد. به علاوه، در طول مراسم افتتاحیه این مسابقات کاروان‌های کشور کره جنوبی و شمالی با پرچم همبستگی دو کره رژه رفتند و برای نخستین بار در تاریخ المپیک به عنوان تیمی متحد و با نام “کره” به رقابت پرداختند. در نهایت کشور کره جنوبی با 5 مدال طلا، 8 نقره و 4 برنز در مقام هفتم این مسابقات قرار گرفت.

رژه کاروان‌های کره جنوبی و شمالی با پرچم همبستگی

کره جنوبی برنامه‌های مختلفی برای این المپیک ترتیب داده بود که از جمله آنان می‌توان به اجرای گروه معروف اکسو در اختتامیه این مسابقات اشاره کرد.

ورزش‌های حرفه‌ای

کره جنوبی لیگ‌های حرفه‌ای برای ورزش‌های مختلف دارد، از جمله فوتبال، بیسبال، بسکتبال، والیبال، ورزش الکترونیک و بادوک (바둑)، نوعی بازی تخته‌ای که اصالتاً ریشه در چین دارد. ورزش‌های حرفه‌ای در کشور کره با ظهور شش تیم حرفه‌ای بیسبال در سال 1982 توسعه یافتند. پس از آن در سال 1983 لیگ فوتبال، در 1997 لیگ بسکتبال و در 2005 لیگ حرفه‌ای والیبال آغاز شدند. در سطح جهانی نیز تیم‌های کشور کره جنوبی عملکرد خوبی در چهار رشته اصلی (فوتبال، بیسبال، بسکتبال و والیبال) از خود نشان داده‌اند. تیم ملی فوتبال کره جنوبی در جام جهانی 2002 به مرحله نیمه ‌نهایی، در جام جهانی 2010 به مرحله یک هشتم صعود کرد

و در المپیک تابستانی 2012 مقام سوم را کسب کرد. تیم بیسبال این کشور در المپیک تابستانی 2008 مقام اول، در مسابقات جهانی بیسبال کلاسیک 2009 مقام دوم را به دست آورد

و در سال 2015 در مسابقات بیسبال WBSC Premier12 به پیروزی رسید.

با توجه به این دستاوردها، علاقه مردم به ورزش‌های رحفه‌ای در کره روز به روز رو به افزایش است.

استادیوم بیسبال جام شیل (잠실 야구장) واقع در سئول

منابع:

koreanculture